Bir zamanlar bu ülkede çok sesli klasik müzik konserleri izleyen zevk alan ve aldığı zevkin tarifi zor duygularını öz Türkçesiyle yazıya dökebilen devlet adamları vardı. Bir zamanlar bu ülkede oturmasını, kalkmasını, konuşmasını dolayısıyla düşünmesini de bilen zevkli insanlar yaşardı. Türkiye yi ve halkını, müziği, resmi, sporu, sineması, tiyatrosu edebiyatı ve felsefesiyle yükseltmek dünya ile bütünleşerek evrensel değerlere ulaştırmak için çalışan devlet adamları vardı onlar çalıştılar çok çalıştılar idealleri vardı. Yurt için, kadınlar, gençler, çocukları için, memleketin özgür, çağdaş yarınlarını düşünen insanları vardı. O günün insanları siyasileri devleti yönetenleri idealist kişilerdi bunun için sanatsever, öyle oldukları için zevkli, zevkli oldukları içinde güzel işler yaptılar, bu günün nesline iyi şeyler bıraktılar. Bugün Türkiye yi kuşatan kalın kalabalıkların ortasında çirkinliğe, zevksizliğe, görgüsüzlüğe diren bir azınlık varsa bunu geçmiş insanlara borçluyuz.
Evet dostlarım nereden nereye geldik sizlerde bir düşünün dünün devlet adamları ile bu günün adamlarını. Dün klasik müzik dinliyorlardı bu gün devlet bir birini dinliyor. Dün tiyatro seyrediliyordu bu gün Müslümanın bir birini öldürmesi seyrediliyor. Dün din adamları vardı bu gün din ile siyaset yapanlar var. Evet dün vatan, millet, bayrak deniliyordu bu gün bir kahpenin indirdiği bayrak seyrediliyor, düşünceleri iktidarca destekleniliyor. Dün devlet terbiyesi almış kişiler deniyordu bu gün bu hayasızlar devleti nereye götürdü deniyor. Dün çalmak, soymak, terör örgütüne destek olma suçtu bu gün serbest. Dün komşulara gide gelir, fındık ayıklar, meci oluştururduk bu gün AKP si iktidarı sayesinde gidecek komşumuz kalmadı.
Sevgili okuyucularım inanın geçmişi özlememek mümkün değil evet teknoloji gelişti bir çağ yakalandı ama kime fayda yakalanan çağın köydeki yurttaşıma ne fayda, çağ diye milleti yozlaştırdılar, çağın nimetini halkın önüne koydular kendileri ülkeyi soydular eskide devlet denince akla asker, polis, savcı, hakim v.s. v.s. gelirdi şimdi bunların hiç biri aklınıza geliyor mu? Bunların bir itibarı bir ağırlığı varlığı vardı AKP si iktidarı sayesinde hepsi değişime uğratıldı, korkutuldu, kumpaslar kuruldu, hukuk yara bere içinde yargılayan yargıçlar yerlerinden görevlerinden oldu. İslamın ön gördüğü bir adalet bin ibadetten daha önemlidir sözü bile unutuldu yerle bir oldu. İşte son on iki yılın tablosu bu. Yol yaptık, sağlıkta reform getirdik cenazeleri yolda bırakmadık eve kadar götürdük diye övünenler bunlar doğru yaptınız ama bizlerin onurunu gururunu neden hiçe saydınız. Ülkede sevgiyi barışı dostluğu kaldırdınız kimse artık klasik müzik dinlemiyor tiyatroya gitmiyor çünkü yüce milletin içini kararttınız onları ırkından dininden siyasi görüşünden ötürü sınıflandırdınız bir birinden ayırdınız işte onun için eskiyi özlüyor onları rahmetle anıyor sizleri de nefretle kınıyorum.
